Panna Śmietniczanka

Widywałam ją na osiedlu w zeszłym roku. Piękna szylkrecia. Nie byłam pewna czy ma dom czy jest podwórkowa ale miałam wrażenie, że to drugie. Wczoraj przez przypadek przejeżdżałam rowerem obok śmietnika na naszym osiedlu. Siedziała skulona, brudna okropnie. Zatrzymałam się i zobaczyłam, że coś jest nie tak z jej ogonkiem. Myślałam, że straciła futerko na kawałku. Odsuwała się ode mnie więc pojechałam dalej. Wieczorem jechaliśmy na zakupy i zobaczyłam ją znowu koło śmietnika. Chwilę później Karol zawrócił. Kota siedziała jakby na nas czekała.Kiedy się zbliżaliśmy odsuwała się tylko z miaukiem. Dwa centymetry ogona miała oberwane ze skóry. Końcówka ogonka wyglądała na martwą.
Szybka decyzja - transporter i whiskas. Była głodna i zjadła wszystko. Prawie od razu dała się pogłaskać Karolowi i widać było, że jej to sprawia przyjemność. Mocny chwyt i po chwili Panna Śmietniczanka siedziała w transporterze.

Szybko zajechaliśmy do naszej weterynarz. Ogólnie kota wydaje się być w dobrej kondycji. Jednak oględziny wykazały kleszcze i dużo śladów po wydrapywanych kleszczach. Do tego ten ogon, wygląda tak jakby jakiś czas już z nim chodziła. Momentami jednak krwawi. Więc nie wiem tak do końca czy ktoś o nią dba. Może tylko karmi. Już było za późno na zabiegi więc dziś czeka kotkę amputacja ogona i sterylizacja.

Z przejęcia nie zrobiłam jej wczoraj porządnych zdjęć. Więc nie widać jej urody i wdzięku. Jest śliczna i wydaje się być miziastą, kochaną kotką. Na razie jest u  nas w klatce. Po rekonwalescencji jeśli pewnie będziemy szukać jej domu. 

Mam mieszane uczucia bo z jednej strony jest oswojona i boję się, że mogła mieć dom. Ale jeśli go miała to był on kompletnie nieodpowiedzialny. Więc chyba dobrze, że ją zgarnęliśmy  Mam nadzieję, że wyjdzie to koteczce na dobre.