Kostek jest z nami już rok czasu :-)

Rok temu pod koniec na początku września ujrzałam go po raz pierwszy. Małe przykurzone kocię z urwaną nóżką. Przy pierwszej próbie złapania wyrwał się i uciekł. Ale kilka dni później wszedł do klatki łapki. Najpierw było leczenie kociego kataru i odrobaczenie. Po wypuszczeniu z klatki mieliśmy kota podłóżkowego. Powoli nabierał odwagi i w końcu poczuł się jak u siebie. W grudniu, po śmierci naszej Łatki postanowiliśmy, że zostanie z nami na zawsze :-)

Kostek w 2011 roku

W nowym roku okazało się, że Kostkową łapkę trzeba zoperować. Na szczęście wszystko poszło dobrze i szybko się zagoiło. A my widzimy, że po amputacji jest Kostkowi dużo wygodniej. Można powiedzieć, że się rozbrykał :-)

Kostek jest kotem, którym nie można się nie zachwycać. Jest słodkim pieszczoszkiem. Który walczy prawie jak lew przy próbie obcięcia pazurów :-) Cieszę się, że z nami został. Co rano kiedy wpada do łóżka na mizianki. I wieczorem kiedy wskakuje na kanapę tulić się do nas. I o trzeciej w nocy kiedy skacze po mnie z wyszperanym papierkiem, żeby mu rzucać :-)

Kostek w 2012 roku