Wieści o czarnulce

Czarmulka wczoraj się od nas wyprowadziła. Już dłużej nie mogła siedzieć w klatce. Miauczała prawie bez przerwy a po otwarciu od razu wychodziła na kolana.
Zamieszkała w domu tymczasowym u ludzi ktorzy ją złapali. Została ochrzczona Pheobe. Pozwolę sobie zacytować:

No więc kota mieszka w naszej sypialni (najmniejszy pokój, najmniej niebezpiecznych zakamarków). Naszykowałam jej skrytek, ale upchnęła się za sofką, pod kaloryferem i szafką jednocześnie. I niedziwota, bo siknęła sobie w transporterze na pomarańczowe posłanko. Koszulkę Karola udało mi się wcześniej przenieść, stąd też wiem, że nasiusiała w domu, a nie np w aucie.

Dostała chrupek, wody, ale niczego nie tknęła. Mrugałam do niej jak opętana, trochę pogłaskałam, ale ostatecznie postanowiłam się dać jej spokój i zapoznać z zapachami i nową sytuacją.

Dziś rano, po nocy spędzonej na kanapie, Phoebe znalazłam koło kuwetki i drapaka, schowaną, ale w odsłoniętym miejscu. Widzę świeże siuśki w kuwecie, za szafką sucho, więc uradowana mrugam do niej, miziam po wąsach, nosku...dostała też minimalną ilość saszetki z sosikiem, oby się skusiła...

Póki co przerażona, może wprowadzę jakieś kropelki ośmielające? Chwilowo, tylko rozsmarowuje jej zapach z wąsów po pokoju. Jesteśmy cierpliwi, czekamy na efekty.

Kota jest w dobrych rękach. Ale to niestety nie koniec. Pheobe czeka na dom. I ten dom potrzebny jest dość pilnie. Mam nadzieję, że wkrótce zostanie wysterylizowana. I będzie się czuła coraz pewniej. Na razie nie mam nowych zdjęć. Mam nadzieję, że piątek trzynastego przyniesie czarnulce szczęście.