Uliczny kot imieniem Bob

Dwa dni temu poczta przyniosła mi przemiły prezent. Książka "A Street Cat Named Bob" opisuje prawdziwą historię. James Bowen żyjący z grania na ulicach Londynu pewnego dnia pomógł kotu. A potem kot pomógł Jamesowi. Połączyła ich niezwykła więź. Nierozłączni człowiek i kot najpierw stali się rozpoznawalni na londyńskich ulicach a w końcu sławni - byli w telewizji śniadaniowej, pisano o nich w Polsce.

Koty to magiczne stworzenia czego dowodem jest opisana w książce historia. Oraz to, że dostałam ją od dwóch uroczych kotek - czarnej Meg i burej Lucy. Meg jest też autorką bloga, na który serdecznie zapraszam.
Bardzo dziękuję za prezent!!

02/06/2012 - postanowiłam edytować posta i dodać swoje wrażenia z lektury :-)

Książkę pochłonęłam bardzo szybko. Jest napisana bardzo przystępnym językiem więc nawet osoby nie czujące się mocno w angielskim mogą spróbować czytania. Pod względem literackim jest to jej słabość. Pewnie bardziej odczuwają to anglojęzyczni czytelnicy.
Ale ja przeczytałam ją z dużą przyjemnością. Opowiada historię człowieka żyjącego w całkiem obcym mi świecie. James doświadczył bezdomności, uzależnienia od narkotyków, izolacji od rodziny. Zarabiał na życie grając na ulicach. Potem pojawia się Bob - kot, który wybrał go na swojego człowieka i nie chciał odejść. I tak człowiek, który z ledwością dbał o siebie zaczął dbać o drugą żywą istotę. I to bardzo rozsądnie - leczenie, kastracja, czipowanie, szeleczki.
Związek, który ich połączył dał Jamesowi siłę w walce o jego życie. Krok po kroku dążył do tego aby być odpowiedzialnym za siebie i Boba człowiekiem.
Jednego żałuję - troszkę za szybko skończyła się ta historia.Chętnie poczytałabym trochę o tym jak powstawała ta książka a najlepiej jak jej wydanie wpłynęło na życie dwojga bohaterów :-)
Na koniec przyznam, że zauroczyła mnie historia o tym skąd się wzięły szaliki, w których Bob jest często na zdjęciach. To prezenty od zauroczonych Bobem pań :-)